Als u spanningen met een hoog vermogen wilt transformeren, heeft een grotere, dikkere en zwaardere transformator nodig. Soms beschikken primaire en secundaire wikkelingen over een aftappunt, hiermee kan de spanning worden aangepast. Zo kan een nettransformator met een secundaire spoel spanningen van verschillende niveaus creëren. De Russische ingenieur Michail Doliwo-Dobrowolski ontwikkelde in 1889 de eerste driefasentransformator en in 1891 vond Nikola Tesla de Tesla-spoel uit, een transformator om zeer hoge spanningen mee op te wekken. Radiofrequentietransformatoren werden gebruikt bij de eerste experimenten in de ontwikkeling van telefonie en radio. Ontwikkelaars ontwikkelden snellere transformators om zo materiaal, gewicht en installatieruimte te besparen.
De laminaten die bij de bouw van transformatoren worden gebruikt, zijn dunne stroken geïsoleerd metaal die samengevoegd zijn tot een massieve maar gelamineerde kern. Het hebben van één grote massieve ijzeren kern als magnetisch kernmateriaal van de transformator geeft aanleiding tot kernproblemen zoals wervelstroomverliezen. Daarom is het essentieel dat de magnetische baan wordt opgesplitst in vele dunne vormen van geperst staal, laminaten genaamd. Hoe meer stroom er door een geleider loopt, hoe hoger de verliezen zijn. Om verliezen te verminderen, zou men theoretisch gezien de leiding kunnen vergroten.
Als een transformator twee identieke spoelen heeft, kunnen de spoelen in serie worden geschakeld om de spanning te verhogen. Bij het aansluiten van de uitgangen dient u op te letten de juiste verbindingen te leggen. Deze 70 W transformator is 11 x 5,5 x 3,5 centimeter en weegt maar 120 gram. Bij een standaard netspanning van 230 V/50 Hz worden 50 sinusgolven per seconde opgewekt. Als er wordt nagegaan dat de stroomrichting 100 x per uur wordt omgedraaid, klinkt dit als aardig veel.
Daarom werken transformatoren niet op gelijkspanning, maar op wisselspanning. Afhankelijk van het ontwerp en het beoogde gebruik, kan de secundaire spanning lager, gelijk of hoger zijn dan de primaire spanning. De windingsverhouding (aantal windingen) tussen de primaire en secundaire spoel bepaalt de uitgangsspanning. Hoeveel vermogen de transformator uiteindelijk kan overbrengen, is afhankelijk van de doorsnede van de gebruikte koperdraad. Aangezien een scheidingstransformator de waarde van stroom en spanning op de secundaire spoelen niet verandert, ontvangt stroomkring "B" dezelfde grootte van secundaire stroom en spanning. De stroomkringen A en B zijn dus elektrisch geïsoleerd, maar toch wordt er energie tussen beide overgedragen, waarbij de scheidingstransformator als medium tussen beide fungeert.
De afzonderlijke laminaten worden uit grotere staalplaten geperst en gevormd tot dunne stalen strips die lijken op de letters "L", "E", "U" en "I", zoals te zien is in figuur 6. Een transformator maakt hiervan gebruik om een inductiespanning in een tweede spoel op te wekken. De elektromagneet (ook wel de primaire spoel genoemd) wordt hierbij aangesloten op een wisselspanning. Door de spoel loopt dan dus een wisselstroom, en daardoor verandert het magnetisch veld van de spoel continu. Dit wekt in de tweede spoel (ook wel de secundaire spoel) een inductiespanning op. Een transformator, kort trafo (NL) of transfo (BE), is een elektrisch apparaat dat wordt toegepast voor het verhogen of verlagen van een wisselspanning en/of voor het galvanisch scheiden van stroomkringen.
In principe is dit mogelijk, zolang het vermogen van de dimmer in VA is aangegeven. Deze dimmers zijn geschikt voor de conventionele transformatoren met spoel. Als het vermogen wordt aangegeven in watt, dan is de dimmer alleen geschikt voor gloeilampen. Elektronische transformatoren moeten worden gedimd met behulp van een fase-afsnijdingsdimmer.
Doordat het optredende geluid een lage frequentie heeft en bovendien goed voorspelbaar is, kan het geluid van transformatoren met antigeluid worden bestreden. Het was daarmee in 2003 een van de weinige praktische toepassingen van antigeluid. In veel apparaten zit een transformator verwerkt om de netspanning van 230 V omlaag te transformeren naar bijvoorbeeld 12 V of een andere lage spanning waarop het apparaat kan werken. In elektriciteitscentrales wordt de spanning juist flink omhoog getransformeerd om de energieverliezen bij het transport van elektriciteit zo klein mogelijk te houden. Een transformator die dubbel geïsoleerd is, heeft de primaire en secundaire wikkelingen op afzonderlijke kunststof vormen.
Zo blijft het magnetisch veld veranderen, waardoor de secundaire spoel permanent secundaire spanning kan opwekken. Als alternatief kan er ook gebruik worden gemaakt van een transformator met geschakelde gelijkspanning (Gelijkspanning die in een snel ritme in- en uitschakelt). De Russische ingenieur Pavel Jablochkoff vond in 1876 een verlichtingssysteem uit met booglampen en inductiespoelen. Hierbij waren de primaire windingen aangesloten op een wisselstroombron en zijn elektrische Jablochkoff-kaarsen op de secundaire windingen. In 1882 toonden de Fransman Lucien Gaulard en de Engelsman John Dixon Gibbs in Londen als eersten een apparaat met een open ijzerkern die ze 'secondary generator' noemden. Ze verkochten hun idee aan het Amerikaanse bedrijf van George Westinghouse en lieten in 1884 hun uitvinding zien in Turijn waar hij werd gebruikt voor elektrische verlichting.
Voor gewone transformatoren voor consumentengebruik is dat de veiligste manier. Vroeger werden de primaire en secundaire wikkelingen soms over elkaar heen gewikkeld. Als door hitte of mechanische beschadigingen de isolatie van de wikkelingen stuk ging, dan kon de secundaire wikkeling onder netspanning komen te staan.
Wanneer er spanning op de primaire spoel komt te staan, wordt er een magnetisch veld opgewekt. Dit veld wordt versterkt door de ijzeren kern en zo wordt spanning opgewekt (geinduceerd) in de vorm van een pulspiek. Als gelijkspanning op de primaire spoel wordt aangesloten, genereert de spoel een constant magnetisch veld. Afgezien van de korte puls bij het inschakelen, zijn er geen verdere spanningen bij de secundaire spoel te meten. De reden hiervoor is dat de secundaire spoel alleen maar spanning induceert als het magnetisch veld verandert.